ART HISTORY
พระวิหาร
พระวิหารมีรูปแบบไทยประเพณี กล่าวคือ มีเสาย่อมุมไม้สิบสอง หลังคาลดชั้น ไม่มีมุขด้านหน้าและด้านหลัง ไขรามีนาคลำยอง ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ หน้าบันประดับลวดลายดอกไม้ใช้เทคนิคของการประดับกระจกสีเป็นดอกและใบ เสาประดับบัวหัวเสาและมีคันทวยรองรับชายคา นอกจากนี้ยังมีการประดับสาหร่ายและรวงผึ้ง หน้าบันและซุ้มหน้าต่างเป็นลายปูนปั้น บานประตูและหน้าต่างปั้นลายเป็นปราสาทสามยอดงดงามมาก เป็นลายไทยผสมลายเทศสอดคล้องกับลายกรอบประตูหน้าต่างและลายสาหร่ายรวงผึ้ง
พระประธานในพระวิหาร พระพุทธจุลนาค ซึ่งถวายพระนามโดยสมเด็จพระพุฒาจารย์พุทธสรณมหาเถระอดีตเจ้าอาวาสวัดอนงคาราม เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย หล่อด้วยโลหะลงรักปิดทองสมัยสุโขทัยอัญเชิญมาจากเมืองสุโขทัย พุทธลักษณะของพระพุทธรูป ได้แก่ พระพักตร์รูปไข่ พระขนงโก่ง พระนาสิกโด่งงุ้ม พระเนตรเรียวยาว พระโอษฐ์แย้มสรวลเล็กน้อย ขมวดพระเกศาเล็ก พระรัศมีเป็นเปลว พระอังสากว้างบั้นพระองค์เล็ก สังฆาฏิเป็นเส้นเล็กและยาวลงมาจรดพระนาภี ซึ่งลักษณะดังกล่าวนี้จัดเป็นพระพุทธรูปหมวดใหญ่ในศิลปะสุโขทัย มีอายุราวพุทธศตวรรษที่ 20
ด้านหน้าพระประธานมีพระพุทธรูปทรงเครื่องเป็นพระพุทธรูปนั่ง หล่อด้วยโลหะขัดเงา จำลองมาจากพระประธานในอุโบสถวัดนางนอง กรุงเทพฯ โดยคณะศิษยานุศิษย์ มีหลวงบริหารหิรัญญราชเป็นหัวหน้าสร้างถวายสมเด็จพระพุฒาจารย์ พุทธสรณะมหาเถระ อดีตเจ้าอาวาสวัดอนงคารามขนานพระนามว่า พระพุทธมังคโล