พระวิหาร

สร้างในสมัยรัชกาลที่ 3 เป็นสถาปัตยกรรมแบบไทยประเพณี เป็นวิหาร 5 ห้อง หลังคาลด 2 ชั้นประดับช่อฟ้า ใบระกา นาคสะดุ้ง หางหงส์ ที่มีลักษณะพิเศษเป็นนาค 5 เศียร หน้าบันเป็นงานประดับลวดลายปูนปั้นประดับกระจกสี ดอกไม้และใบไม้ที่เป็นลายดอกโบตั๋น มีการเน้นโดยใช้ดอกขนาดใหญ่ตรงกลางและล้อมรอบด้วยดอกและใบ ความงามของงานประดับนี้เกิดจากการใช้สีที่ตัดกัน เช่น พื้นสีน้ำเงินดอกเป็นสีส้มและใบเป็นสีเขียว บานประตูด้านนอกของวิหารเป็นงานประดับมุกเป็นลายดอกบุนนาค ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับชื่อสกุลของสมเด็จเจ้าพระยาผู้สร้างวัด

ภายในพระวิหารยังเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปสมัยสุโขทัย มีพระนามว่า “พระพุทธนาคน้อย” ชาวจีนมักเรียกนามพระพุทธนาคว่า “ลักเน่ย”หรือ”ลักน้อย” แปลว่ากลีบบัว 6 ชั้น เป็นพระพุทธรูปโบราณคู่กับพระศรีศากยมุนี พระประธานในวิหารวัดสุทัศนเทพวราราม พระพุทธนาคน้อยได้รับอัญเชิญมาจากเมืองสุโขทัยมาประดิษฐานไว้ที่วิหารวัดประยุรวงศาวาสเมื่อ พ.ศ.2374 ลักษณะของพระพุทธรูปองค์นี้อยู่ในหมวดใหญ่ สมัยสุโขทัย มีพระพักตร์รูปไข่ ขมวดพระเกศาเล็ก พระรัศมีเป็นเปลว ชายสังฆาฏิเล็กยาวลงมาจรดพระนาภี ปลายแยกเป็นสองชายคล้ายเขี้ยวตะขาบ แม้ลักษณะโดยรวมจะคล้ายพระพุทธรูปสุโขทัย แต่สันนิษฐานว่ามีการซ่อมแซมและปรับเปลี่ยนลักษณะพระพักตร์ในสมัยรัชกาลที่ 3 โดยสังเกตได้จากลักษณะพระขนงและพระโอษฐ์ซึ่งมีลักษณะต่างไปจากพระพุทธรูปสมัยสุโขทัย เช่น พระโอษฐ์มีลักษณะคล้ายเรือประทุน

กลับไปหน้าหลัก